ജലബിന്ദുക്കള് പൊഴിയുന്നു
വാനം കണ്ണീരൊഴുക്കുന്നു
കര്ണ്ണങ്ങളില് ശ്രീ രാഗം മുഴങ്ങവേ
എന് ഓര്മ്മച്ചെപ്പ് തുറന്നു ;
എന് മനമാകെ നിന് ഗന്ധം നിറഞ്ഞു.
ഞാന് അതിന് കുളിര്മയെ വാരിപ്പുണര്ന്നു ..
നിന്റെ സൗന്ദര്യം നിറഞ്ഞു ,
ഉള്ളില് ഞാന് നിന്റെ തലോടല് അറിഞ്ഞു .
ഭൂതകാലത്തിന്റെ നഷ്ടസൗന്ദര്യവും
പോയകാലത്തിന്റെ നഷ്ടപ്രതാപവും
മാഞ്ഞു പോയൊരു സുന്ദരസ്വപ്നവും
അനുഭൂതിയായി ഞാനറിഞ്ഞു
ആഹ്ലാദവീചികള് തഴുകിമയക്കുന്ന
മായാലോകത്ത് നിന്ന്;
എല്ലാം മറന്നു ഞാന് നിന്നു.....
മഴ തോര്ന്നു .... എന് മനസ്സും ...
മായാ വിപഞ്ചിക മുറിഞ്ഞു,
സ്വര്ഗസംഗീതം നിലച്ചു ,
യഥാര്ത്ഥ്യത്തിന്റെ മുള്ളുകള് വീണ്ടും
എന്റെ ഹൃദയതിലാഴ്ന്നു ..
ദുഖത്തിന് ആഴിയില് ആണ്ടു പോകുമ്പോഴും
മധുരമാം ഓര്മ്മകള് അയവിറക്കുമ്പോഴും
എന്നത്മാവ് മന്ത്രിച്ചു ...
കാലയവനികയിലേക്ക് മടങ്ങാതിരുന്നെങ്കില് ...
എല്ലാം മറക്കാന് കഴിഞ്ഞെങ്കില് ...
ഈ മഴ പെയ്യാതിരുന്നെങ്കില് ....